İspanya’nın kırsallarında nüfusu hızla azalan, hatta terk edilme tehlikesiyle karşı karşıya kalan hayalet köyler göçmenlerin gelmesiyle beklenmedik bir demografik canlanma yaşıyor. Ülkeye yeni gelen göçmenler ve uluslararası koruma arayanlar, bu unutulmuş yerleşimlere yerleştirilerek, yıllardır sessizliğe gömülmüş sokaklar yeniden hayat buluyor. Bu girişim, hem göçmenlere barınma ve entegrasyon imkanı sunuyor hem de İspanya’nın iç bölgelerindeki demografik çöküşü yavaşlatmayı hedefliyor.
Özellikle Kastilya-La Mancha, Aragón ve Extremadura gibi yoğun göç alan bölgelerdeki küçük belediyeler, son dönemde Afrika ve Latin Amerika’dan gelen yüzlerce aileye ev sahipliği yapmaya başladı. Bu politikanın en çarpıcı sonuçlarından biri, okulların yeniden açılması ve uzun süredir duyulmayan çocuk seslerinin, meydanlarda ve parklarda yeniden yankılanması. Köylerde yaşayan tek tük İspanyollar ise sabahları okula giden çocukların koşuşturmasını ve oyun seslerini duymanın köylerine umut getirdiğini belirtiyor.
Bu strateji, İspanya Hükümeti’nin “Kırsal Kalkınma ve Demografik Mücadele Planı” ile Avrupa Birliği fonlarının (NextGenerationEU) desteğini alan yerel projelerin bir kesişim noktasında buluşuyor. Göçmenler, genellikle belediyelere ait boş konutlara yerleştiriliyor. Karşılığında, köyün bakımı, tarım işleri veya turizmle ilgili basit işlerde çalışarak hem kendilerini geçindiriyor hem de topluma katkıda bulunuyor. Yerel yönetimler ve STK’lar, dil kursları, mesleki eğitimler ve kültürel adaptasyon programlarıyla entegrasyonu destekliyor.
Başlangıçta daha çok Faslı ve Cezayirlilere odaklanan yerleştirme programlarına, son dönemde Venezuela, Kolombiya ve Orta Afrika ülkelerinden gelen aileler de dahil ediliyor. Özellikle Venezuela’daki krizden kaçan profesyonellerin (doktorlar, mühendisler) bazı köylere yerleşmesi, sadece nüfus artışı değil, nitelikli insan gücü anlamında da umut vaat ediyor.
