Avrupa Birliği (AB) ülkelerinde göçmenlerin geri dönüş süreçleri, 2024 yılının son çeyreğinde dikkat çekici bir artış gösterdi. Eurostat tarafından yayımlanan verilere göre, bu dönemde toplamda 124.935 AB dışı vatandaşın bir AB ülkesini terk etmesi istendi ve 28.630 kişi üçüncü ülkelere geri gönderildi.
2024’ün üçüncü çeyreği ile karşılaştırıldığında, sınır dışı edilmelerde yüzde 11,5’lik bir artış yaşanırken, üçüncü ülkelere yapılan geri dönüşlerde yüzde 3,3’lük bir yükseliş kaydedildi. Ancak daha çarpıcı olan, bir önceki yılın aynı dönemiyle yapılan kıyaslama oldu. 2023’ün son çeyreğine göre sınır dışı edilmeler %16,3 oranında arttı. Geri dönüşlerdeki artış yüzde 24,3 olarak gerçekleşti.
En Fazla Sınır Dışı Fransa’dan
AB ülkeleri arasında en fazla sınır dışı Fransa’dan (31.880) oldu. İspanya (18.645) ve Almanya (15.135) ile ikincilik ve üçüncülüğü paylaşıyor. Buna karşılık, üçüncü ülkelere en fazla geri dönüş Almanya’da (6.170) yaşandı. Ardından da Fransa (3.705) ve İsveç’ten (2.600) gerçekleşti.
Sınır dışı edilenlerin içinde en büyük grup Cezayirli vatandaşlardan oluştu (11.362). Onları sırasıyla Suriye (8.674) ve Fas vatandaşları (8.561) takip etti. Üçüncü ülkelere geri gönderilenler arasında ise Gürcistan vatandaşları (3.351), Türkiye vatandaşları (2.492) ve Arnavutluk vatandaşları (1.982) öne çıktı.
Gönüllü Geri Dönüşler
AB genelinde yapılan geri dönüşlerin yüzde 57,1’i gönüllü olarak gerçekleşirken, yüzde 42,9’u zorunlu geri dönüşlerden oluştu. Ancak bu oranlar ülkeler arasında büyük farklılık gösteriyor; örneğin Romanya ve İtalya’daki tüm geri dönüşler zorunlu iken, Estonya, Letonya, Danimarka ve Litvanya’da gönüllü geri dönüş oranı yüzde 90’ın üzerinde.
2024 yılı boyunca toplamda 453.840 sınır dışı edilme emri uygulandı. Ancak bunların yalnızca yüzde 26’sı gerçekleşti yani sadece 119.155 kişi üçüncü ülkelere gönderildi. Bu düşük uygulama oranı, AB’nin göç yönetimi mekanizmasındaki zorlukları gözler önüne seriyor.
AB’nin göç politikalarının etkinliği tartışma konusu olmaya devam ediyor. Özellikle sınır dışı emirlerinin uygulanma oranındaki düşüklük ve gönüllü dönüşlerin teşvik edilmesi gibi konular, göç yönetiminin geleceği açısından kritik öneme sahip.
