Avrupa Birliği, nüfusuna dair yeni paylaşılan verilerle yabancılar kıtası tanımını pekiştiriyor. Eurostat’ın, Key Figures on Europe – 2025 raporuna göre 1 Ocak 2024 itibarıyla Birlik sınırları içinde 43 milyon yabancı uyruklu kişi yaşıyor. Bunun 14 milyonu başka bir AB ülkesinin, 29 milyonu ise AB-dışı bir ülkenin vatandaşı. Vatansız veya vatandaşlığı bilinmeyenlerin payı ise yalnızca %0,03’te kalıyor.
Bu topluluk, 449,3 milyonluk AB nüfusunun %9,6’sına denk geliyor. Ancak ortalama, üye devletler arasında devasa farklılıkları gizliyor. Buna göre, Lüksemburg’da yabancılar nüfusun %47,2’sini oluştururken Romanya, Polonya ve Slovakya’da bu oran %1,5’in altında. Üstelik çoğu ülkede AB-dışı vatandaşların sayısı, diğer AB vatandaşlarınınkini geride bırakıyor.
AB NÜFUSU 7 MİLYON ARTTI
Göç, son on yılın en önemli demografik motoru haline gelmiş durumda. 2014-2024 arasında AB nüfusu net 7 milyon kişi arttı. Eurostat, bu artışın neredeyse tamamını net iç-dış göçe bağlıyor. Bazı üye ülkeler (Malta +%31,6; Lüksemburg +%22,3) yabancı akışından kaynaklanan rekor büyümeler yaşıyor. Bulgaristan ve Hırvatistan doğal azalmaya göç kayıplarının eklenmesiyle geriledi.
Demograflar, yabancı nüfusun yaşlanan ekonomiler için sigorta poliçesi görevi gördüğünü hatırlatıyor. Çalışma çağındaki her 2,7 kişiye karşılık 1 yaşlının bulunduğu bugünkü bağımlılık oranı 2004’te 3,7 idi ilerleyen yıllarda daha da düşecek. Mevcut düşük fertilite ortalaması (1,38), göç akışı olmadan bu tabloyu telafi etmeye yetmiyor.
100 BİN KİŞİDE 203 BAŞVURU
Göçün anlık nabzını tutan iltica verileri ise farklı bir öykü anlatıyor. 2015-16 krizinde 1,2 milyonu aşan başvurular 2021’de yarım milyona kadar gerilemişti. Fakat 2022’de yüzde 63, 2023’te yüzde 20 artan trend, 2024’te yüzde 13,1’lik düşüşle fren yaptı. Yine de 911 bin 940 başvuru, AB nüfusunun %0,2’sine denk geliyor.
Başvuranların uyruğunda dramatik bir değişim yok. Suriyeliler 147 bin 960 kişiyle ilk sırada. Venezuelalılar 72 bin 785 ve Afganlar 72 bin 160 başvuruyla izliyor. Üç grup toplamın dörtte birinden fazlasını oluşturuyor. Başvuruların coğrafi olarak yoğunlaştığı ülkeler de beklenildiği gibi. Almanya, İspanya, İtalya ve Fransa, dosya yükünün büyük kısmını taşıyor.
Rakamlara nüfus payı açısından bakıldığında tablo daha keskin. AB ortalaması 100 bin kişide 203 başvuru. Ancak Kıbrıs 698 başvuruyla açık ara zirvede. Romanya (12), Litvanya (10), Çekya (9) ve Slovakya (3) en düşük oranları kaydediyor. Macaristan’da ise 25 başvuru, istatistiksel olarak sıfıra yakın kabul ediliyor.
NİTELİKLİ ELEMAN AÇIĞI SÜRÜYOR
İşgücü piyasası verileri de aynı yönde sinyal veriyor. 2024’te 20-64 yaş arası istihdam oranı %75,8’e ulaştı; buna rağmen pek çok sektörde nitelikli eleman açığı sürüyor. Özellikle sağlık, inşaat ve bilgi-teknoloji sektörlerinde yabancı çalışanların payının çift haneli seviyelere yaklaştığının altı çiziliyor.
Bu demografik resim, Brüksel’de süren Göç ve İltica Paktı pazarlıklarına da zemin hazırlıyor. Yüksek yabancı yoğunluklu ülkeler, zorunlu dayanışma katkısı formülüyle dosya baskısını paylaşmayı istiyor. Nüfusu halen homojen kalan Orta-Avrupa cephesi gönüllülük ilkesine sarılıyor.
Yabancıları entegre ederek büyümeyi beslemek veya entegrasyon açığını popülist gerilime dönüştürmek AB’nin elinde. Veriler ise göçü bir olağanüstü hal değil, Birliğin kalıcı normu olarak resmediyor. 43 milyon kişilik bu topluluk, Avrupa’nın geleceğini bugünden şekillendiriyor.
