ABD’nin göç politikaları, tarihsel olarak derin bir paradoks taşıyor. 19. yüzyılda Çinli işçiler, “Sarı Tehlike” (Yellow Peril) olarak nitelendirilmiş ve 1882’de kabul edilen Çin Dışlama Yasası (Chinese Exclusion Act) ile ilk kez bir etnik grup göçmen statüsünden yasalarla dışlanmıştır. Bu yasa, ABD’nin göçmenlere bakışındaki çelişkileri erken dönemde ortaya koymaktadır.
Bu yasa, yalnızca Çinli göçmenleri hedef almakla kalmadı; aynı zamanda ABD’deki Çinli nüfusun sosyal ve ekonomik yapısını da derinden etkiledi. Çinli işçiler, demir yolunun inşasında ve diğer ağır işlerde çalıştırıldılar, ancak çoğu zaman aşırı ırkçı saldırılara ve ayrımcılığa maruz kaldılar. Çinli Göçmenleri Dışlama Yasası, 1943 yılına kadar yürürlükte kaldı ve bu süre zarfında Çinli göçmenlerin ABD’ye girişi büyük ölçüde engellendi.
Günümüzde, ABD’nin göçmenlik politikaları, tarihsel ayrımcılığın izlerini taşımaya devam ediyor. Özellikle Trump yönetiminin 2025’te yürürlüğe giren “Amerikan Halkını İstiladan Koruma” başlıklı yürütme kararnamesi, göçmenlik yasalarının sıkılaştırılmasını ve yerel kolluk kuvvetlerinin federal göçmenlik uygulamalarına dahil edilmesini öngörüyor. Bu kararname, ICE (Göçmenlik ve Gümrük Muhafaza) ve sınır devriyesi (CBP) gibi ajansların personel sayısını artırmayı, yerel kolluk kuvvetlerini federal uygulamalara dahil etmeyi ve korunaklı şehirlerin federal fonlardan mahrum bırakılmasını hedefliyor.
Bu gelişmeler, özellikle göçmen toplulukları arasında korku ve belirsizlik yaratıyor. Örneğin, Los Angeles’taki göçmen işçiler, ICE baskınları ve tutuklamaları nedeniyle işlerini kaybetme ve ailelerinden ayrılma riskiyle karşı karşıyalar.
Tarihsel olarak, Çinli Göçmenleri Dışlama Yasası, ABD’nin göçmenlik politikalarında etnik temelli ayrımcılığın ilk yasal örneğini teşkil etti. Günümüzde ise, benzer ayrımcı uygulamaların modern versiyonları, göçmen topluluklarını hedef alıyor. Bu durum, ABD’nin göçmenlik politikalarının, tarihsel hatalardan ders alarak daha kapsayıcı ve adil bir hale getirilmesi gerektiğini gösteriyor.
